Perfectionisme

Nu ik erop terugkijk, besef ik me dat ik me eigenlijk altijd wel schuldig voel. Schuldig ten opzichte van vriendinnen omdat ik een andere weg kies, schuldig ten opzichte van mezelf als ik het niet doe. Schuldig ten opzichte van m´n ouders als ik niet vrolijk ben, schuldig ten opzichte van mezelf als ik aan m’n zijnstoestand voorbijga. Schuldig als ik m´n (financiële) ruimte inneem ten opzichte van opdrachtgevers, schuldig als ik het niet doe. Oftewel; ik voel me schuldig…

Met één been nog in m’n droomwereld ervaar ik hoe de eerste zonnestralen m’n oogleden lichtjes beginnen te kietelen. Ik word me bewust van m’n warme bed en probeer zolang mogelijk te genieten van de diepe ontspanning waarin m’n lijf momenteel verkeert wetende dat deze heerlijke zijns-modus ieder moment bruut verstoord kan worden door mijn scherpe actie-modus, standaard uitgevoerd met versnelde ademhaling en verkrampte maag. En yep daar is ie. Nog voordat de eerste voet de grond raakt, heeft dit…