‘Mmm de ruimte voelt fijn’ hoor ik mezelf zoetzachtig zeggen, terwijl Janneke m’n jas aanneemt. De zachtheid die uit m’n mond komt, staat in schril contrast met hetgeen wat er momenteel door m’n lijf heen jaagt. Als een vulkaan die op uitbarsten staat, botvier ik de laatste dagen mijn frustratie op alles wat in de weg staat. Er wil iets uit. En ik mis de veilige bedding om het te laten komen. En dus daar is Janneke. De boei waaraan…
Read More
Oke hoe ik eerder schreef dat ik de 15 kilo, die ik de afgelopen jaren ben kwijtgeraakt door mijn ijzeren regime, weer met open armen zou ontvangen, blijkt dit in de praktijk toch een tikkeltje anders. Zeker als iedere extra kilo hardnekkig aan m’n gezicht lijkt te blijven plakken. Het bolle toetje is weer terug. M’n bolle toetje, door sommigen bestempeld als schattig en jeugdig, maar voor een vroeger vriendje reden genoeg om de relatie terstond te beëindigen. Uiteraard is…
Read More
En het is alsof de muziek even stilvalt. Het is alsof alle spotlights in de ruimte een moment gericht zijn op deze grootse entree. De entree van een kolonne aan Eindhovense hotshots, oftewel de graag geziene exemplaren in het uitgaansleven te herkennen aan hun piekfijne styling, perfect gekapte coupes, buiten hun uiterst succesvolle vriendjes zelf ook allesbehalve onverdienstelijk en niet te vergeten het voetstuk ter grootte van het PSV-stadion waar ik ze, naast de in mijn ogen 1200 adorerende mannen, onmiskenbaar…
Read More
En dan sta je opeens met een loeigrote foto in het Eindhovens Dagblad. Zonder filter. Zonder bevorderlijk licht. En zonder 100x geprobeerd te hebben mezelf vanuit de meest gunstige hoek op die gevoelige plaat te krijgen. En gevoelig is ie. Want het voelt alsof ik poedeltje naakt door de wereld aan het rennen ben, zonder de bescherming van letterlijke filters en figuurlijke maskers. Alles heb ik voor de gelegenheid even aan de kant gelegd. En wat klinken ze stoer mijn…
Read More
En daar loop ik dan. Gehuld in harembroek, haren opgebonden in Nepalese gebedsvlaggetjes te pronken met de grote Aventurijn om m’n nek. En no worries, tot een jaar geleden was ik er ook van overtuigd dat er met die laatste een avontuurlijke inwoner van Turijn werd bedoeld. Een bekende van zo’n 5 jaar terug zou me waarschijnlijk straal voorbij lopen, aangezien er op het eerste gezicht nagenoeg niks meer lijkt op die hippe en snelle chick van toen. De strakke…
Read More
